Μιλώντας τα ελληνικά του Google translation, ο Γ.Παπανδρέου, καθώς και εξέχοντα άλλα μέλη της μελλοντικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ την ίδια περίοδο (Λούκα Κατσέλη, Λομβέρδος, Παπακωνσταντίνου) φοράνε το χαμόγελο της Crest και καθησυχάζουν ότι
«λεφτά υπάρχουν«.
«Δεν μπορεί αυτοί που συνεχίζουν να απολαμβάνουν παχυλές αμοιβές και να παίρνουν υψηλά μπόνους να μας λένε ‘κόψτε τους μισθούς των εργαζομένων και των συνταξιούχων» υπογραμμίζει.
Αντίφαση: Μέχρι τα μέσα του 2011, αυτή η δήλωση έχει αναιρεθεί εντελώς: περικοπές μισθών και συντάξεων, εφεδρεία στο δημόσιο, κλπ. Νωρίτερα, στις 4 Ιουνίου 2010, ο πρωθυπουργός δηλώνει στη Βουλή ότι
«αν δεν λάβουμε μέτρα για την αποκατάσταση του αισθήματος δικαίου, θα μας πάρουν όλους με τις πέτρες«.
«Δεν υπάρχει περίπτωση ούτε να φύγουμε από το ευρώ ούτε να προσφύγουμε στο ΔΝΤ. Δεν το έχουμε ανάγκη«.
Οικονομολόγοι χαρακτηρίζουν το σενάριο ΔΝΤ «απόλυτη μπούρδα«.
Τον Μάρτιο, ο πρωθυπουργός μιλάει για «το πιστόλι» που έβαλε στο τρπέζι των συνομιλιών με την Ε.Ε.
Εκταμιεύεται η πρώτη δόση του δανείου που παίρνει η Ελλάδα, ύψους 14,5 δις ευρώ, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως το ζητά το υπουργείο Οικονομικών.
Το ΠΑΣΟΚ, στην επίσημη ιστοσελίδα του, αναφέρεται στο «κούρεμα» του χρέους σαν «μια ανεύθυνα αδιέξοδη πρόταση«.
Αντίφαση: Στις 26 Οκτωβρίου 2011, οι Ευρωπαίοι ηγέτες συναντιούνται για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Πρώτος ανασχηματισμός και νέα σύνθεση της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Δεύτερη δόση δανείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση προς την Ελλάδα.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος, απαντώντας στη λαϊκή κατακραυγή για χρήματα που έκαναν φτερά, κάνει την ιστορική πια δήλωση
«όλοι μαζί τα φάγαμε«.
προκαλώντας τεράστια αντίδραση.
Κερασάκι: Στις 12 Νοεμβρίου 2011 ο Θ.Πάγκαλος ανακοινώνει την προσεχή κυκλοφορία του ομώνυμου βιβλίου του. Όσοι συμμετείχαν στο φαγοπότι, ας σπεύσουν να το αγοράσουν.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ευρωζώνης Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ, κάποιος Έλληνας πρωθυπουργός φέρεται να έχει δηλώσει «διοικώ μια διεφθαρμένη χώρα» ως απάντηση στην προειδοποίηση για την κρίση που έφτανε. Το ΠΑΣΟΚ αρνείται σύσσωμο ότι πρόκειται για τον ΓΑΠ.
Ο πρωθυπουργός Γ.Παπανδρέου χαρακτηρίζεται από το περιοδικό Foreign Policy ως «σημαντική προσωπικότητα της παγκόσμιας διανόησης».
Αντίφαση: Την ίδια ώρα, σε ομιλία του στο εξωτερικό, αναγνωρίζει τον εαυτό του και τους Έλληνες στην ομάδα που κομψά αποκαλούνται «PIGS» στη Βόρεια Ευρώπη.
Τρίτη δόση δανείου προς την Ελλάδα (που, φυσικά, πάντα συνοδεύεται από μια αγωνία μήπως και δεν μας παραχωρηθεί). Το ΔΝΤ συζητά το ενδεχόμενο επιμήκυνσης του χρέους.
Τίθεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το τι πουλάμε για να «ελαφρύνουμε» το χρέος μας.
Αντίφαση: Το συνολικό ποσό που θα κερδίσουμε ως αντάλλαγμα για μια -ουσιαστικά- εθνική λεηλασία είναι στην πιο αισιόδοξη (βλέπε άπιαστη) περίπτωση 50 δισ. ευρώ, ισοδύναμο με το άθροισμα των στηρίξεων που παρείχαν στις ελληνικές τράπεζες ο Κ.Καραμανλής το 2007 και ο Γ.Παπανδρέου το 2010.
Τέταρτη δόση δανείου από το ΔΝΤ.
Αντίδοτο: Σε δύο μέρες ο Θ. Πάγκαλος γιαουρτώνεται στα Καλύβια, ακολουθώντας μια σειρά προπηλακισμών, τόσο προς τον ίδιο, όσο και προς τα άλλα μέλη της κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού. Ο αντιπρόεδρος αποδίδει το δημόσιο διασυρμό στο Σύριζα…
Έχοντας αρχίσει από τον Απρίλιο και ακολουθώντας το παράδειγμα των Ισπανών, οι Έλληνες μαζεύονται στις πλατείες, αρχίζοντας από το Σύνταγμα στην Αθήνα, δημιουργώντας το ελληνικό κίνημα των «αγανακτισμένων«. Οι συγκεντρώσεις πυκνώνουν και τα βλέμματα της κοινής γνώμης στρέφονται πάνω τους. Η αστυνομία ρίχνει απαράδεκτες ποσότητες από απαγορευμένα χημικά και βαράει στο ψαχνό.
Αντίδοτο: Για να αλλάξει ο Μανωλιός και να πούμε ότι κάτι γίνεται, στις 17 Ιουνίου 2011 γίνεται ο δεύτερος κυβερνητικός ανασχηματισμός, στον οποίο απομακρύνεται από υπουργός Οικονομικών ο Γ. Παπακωνσταντίνου και αντικαθίσταται από τον Ευάγγελο Βενιζελο, ο οποίος γίνεται και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Λίγες μέρες αργότερα, η τρόικα έρχεται στην Αθήνα για να δει τι γίνεται και να μας θυμίσει ότι μας αγαπάει.
Ψήφιση μεσοπρόθεσμου προγράμματος από τη Βουλή, επεισόδια και δακρυγόνα χωρίς αφορμές στο Σύνταγμα.
Κερασάκι: Στις 12 Ιουλίου 2011, ο Ευάγγελος Βενιζέλος δηλώνει ότι
«η λέξη «επιλεκτική χρεοκοπία» τρομάζει χωρίς λόγο. Δεν είναι πραγματική χρεοκοπία, δεν είναι πραγματικό οικονομικό γεγονός.«
Πέμπτη δόση δανείου από τις χώρες της ευρωζώνης και το ΔΝΤ προς την Ελλάδα.
Ανακοινώνεται η έκτακτη εισφορά ακινήτων, που θα εισπράττεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.
Αντίφαση: Ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θ. Πάγκαλος δηλώνει:
«δεν έχω να πληρώσω, δεν μπορώ να πληρώσω, ας έρθει ο Βενιζέλος να με συλλάβει«.
Συγκινημένο το πανελλήνιο σκέφτεται το άνοιγμα λογαριασμού υπέρ του επιφανούς πολιτικού.
Μετά το διάγγελμα της 27ης Οκτωβρίου, στο οποίο κάνει εμφάνιση… Γκάντι, -λέγοντας ότι το ξύλο που μας μοίρασε ήταν για το καλό μας- ο Παπανδρέου ζητά δημοψήφισμα για την επόμενη δόση του δανείου της Ελλάδας. Η πρόταση αυτή πυροδοτεί μια σειρά γεγονότων το βράδυ της 4ης Νοεμβρίου, κατά την οποία λαμβάνει ψήφο εμπιστοσύνης.
Αντίφαση: Την ίδια νύχτα τίθεται ζήτημα παραίτησης του πρωθυπουργού από τον Αντώνη Σαμαρά για το σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Παρά την ψήφο εμπιστοσύνης που έχει λάβει, ο Γιώργος Παπανδρέου αρχίζει διαβουλεύσεις που καταλήγουν, την Κυριακή 6 Νοεμβρίου, στην απόφαση σχηματισμού νέας κυβέρνησης. Κι όποιος κατάλαβε την επίσημη δικαιολογία να μου την πει…
Με τη σύσταση της νέας κυβέρνησης Παπαδήμου στις 11/11/11, ο Γιώργος Παπανδρέου αποσύρεται αλώβητος και ατσαλάκωτος -ενδεχομένως με λίγο πιο άσπρα μαλλιά- από την πρωθυπουργία, γλιτώνοντας οποιαδήποτε συνέπεια θα μπορούσε να έχει η καταστροφική του διακυβέρνηση, η οποία στο μέλλον θα αποδειχθεί ότι άνοιξε το δρόμο στα χειρότερα που έπονται.
Post-Crisis Breakfast 